Na primeira corrida deste San Isidro 2010, en lembranza agarimosa do finado Salvador Valverde "Salva" saíu na praza de touros de Madrid unha enorme pancarta que dicía: ¿A quién defiende la autoridad? pois este era un berro típico deste gran afeccionado.
Leeuse estes días na prensa que a Xunta (perdón, Junta) de Galicia dá carta branca ós establecementos hosteleiros pra que poidan modificar os prezos dos produtos e servizos cando lles pete, sen ter que pasar por rexistro algún e sen que cumpra selo oficial. Abonda que esté a vista nun taboleiro a lista de prezos, de xeito que hoxe pode que o viño non lle custe o mesmo que onte. Quere a casualidade que isto aconteza en ano xacobeo (jacobeo, perdón) e no comezo do verán, as cousas que ten o azar.
Ó mesmo tempo quere prohibir os furanchos, expresión autóctona, aglutinante e punto de unión das xentes da nosa terra. Ahí se canta, se bebe, se baila... pero esa clase de xente non vai, a esa xente de clase non lle vai. Déixanlle a opción que se acollan a unha das situacións da lei (bares, cafeterías e restaurantes) e que paguen as correspondentes taxas, será por esto último, non sei, digo eu. Pero un furancho é algo concreto e limitado no tempo, estacional, está mentres queda no bocoi viño da casa, da propia colleita. Despois, chave e adeus, moi boas, deica o ano que ven.
Por eles, polos furanchos abalo aquí unha poliña de loureiro.
Dirase jacobino?
Hai unha páxina www.comerenfuranchos.com , sobre eles.
No hay comentarios:
Publicar un comentario